Door alle veranderingen moet de motor dus opnieuw getuned worden. Er is echter een probleem: De zuigerveren (en lagers) zijn helemaal nieuw en moeten dus opnieuw ingelopen worden. Om de zuigerveren goed te laten inslijten heb je helaas maar een paar kilometer (20-50) de tijd, en je moet hier een redelijk goede en krachtige verbranding op loslaten zodat ze goed tegen het verse (en scherpe) hoonpatroon aangedrukt worden. De motor moet dus vrijwel direct goed lopen. Als je auto niet eens start is dat een uitdaging :)

Vandaar dat ik hulp heb ingeroepen van AEM tuner Arnout van der Kamp. Hij heeft veel ervaring met de AEM software en de 2JZ waardoor we dus snel een basismap kunnen opbouwen, goed genoeg om in te lopen (en die snelheid is cruciaal). Gewapend met een laptop kwam hij naar de schuur toe om eerst maar eens de auto te laten starten.

Na twee keer 15 seconden ronddraaien op de startmotor (zonder bougies en zonder brandstofinspuiting) hadden we oliedruk, een belangrijke eerste stap. Nadat de bougies geplaatst waren kon het echte starten beginnen. Na een korte synchronisatie sloeg de motor al na de tweede poging aan. Tijdens het warmdraaien heeft de tuner alvast een basis erin gezet en binnen enkele minuten konden we de weg op om de zuigerveren eens goed te laten inlopen. Tijdens het rijden maakte hij telkens aanpassingen voor de verschillende toerengebieden en engine load terwijl ik gewoon reed. Geweldig om dat direct terug te voelen in de response van de motor! Door middel van een aantal pulls tot ongeveer 4000 toeren met steeds iets meer belasting hebben we de eerste kilometers gemaakt. Uiteraard ook veelvuldig afgeremd op de motor (door het vacuum zuig je het slijpsel van de zuigerveren).

Na een half uurtje rijden was het meeste wel even ingesteld en was de auto rijdbaar genoeg om aan mijn gewone inloop kilometers te beginnen (ongeveer 1500km zodat alle andere onderdelen ook kunnen gaan zetten). Verder nog even bezig geweest om te kijken of de auto wat beter kan idlen (hij danst nog een beetje, motor wil eigenlijk niet op AF 14.7 blijven). Het is nog niet ideaal, maar absoluut rijdbaar. Na de eerste kilometers viel op dat de motor er echt zin in heeft. Gasresponse is erg lekker en hij loopt heerlijk rustig door de toeren. Richard heeft nog even achter me gereden, de auto rookt ook niet. Alles lijkt in orde dus, en daarmee is er een hoop stress verdwenen voor me.

Ik zou met deze settings de eerste 1500km gaan rijden, maar de dag erop belde de tuner al dat hij naar een dyno in Nijmegen gaat en hij even tussendoor wel mijn vacuum-deel kan finetunen. Hiermee zal de auto gewoon helemaal normaal gaan rijden met als enige restrictie dat je niet in boost kan komen en max 5000 toeren kan. Uiteraard leek mij dit een goed idee dus samen met Richard naar DP Engineering in Nijmegen gereden.

Ze hebben bij DP Engineering een Dyna Pack systeem; dat wordt direct op je wielhub gemonteerd. In het begin even een vreemd gezicht, maar het werkt prima. Grote voordeel is dat je geen wielspin kan hebben en ook je banden niet slijten.
Ze kunnen de hubs op een vaste snelheid laten draaien (eenmalig calibreren met je toerental), zelfs als de load toeneemt. Voor mappen een erg goed systeem dus: je kan zo heel snel alle verschillende loads doorlopen voor een bepaald toerental. Daarna zet je hem op een volgend toerental en doe je weer alle loads. Zo kun je vrij snel je complete base map opbouwen voor fuel en timing.

Verder staat er een enorme ventilator voor. Maximale luchtsnelheid die ze kunnen bereiken is 135km/u, maar meestal staat hij op 95km/u. Het waait in ieder geval lekker daar binnen!

Binnen een half uur was de auto van 1000 tot 5500 rpm gemapt, met een maximale boost van 0.2 bar.
Aangezien je toch op een dyno staat, meteen het vermogen even afgelezen: 180whp@5500rpm met 0.2 bar boost :)
In totaal heb ik ongeveer 2000 kilometer ingereden met deze 'inloop' tune.

Toen kwam de laatste stap van dit project: echt vermogen op het blok zetten. Het was tijd voor de uiteindelijke tune!!
Arnout begon met het nalopen van de vacuumtune; oa meer focus op de timing en nog wat kleine aanpassingen in de O2-feedback loop. De motor liep namelijk al aardig goed, maar kon beter/soepeler onderin. Aangezien dit allemaal binnen het deel lag die in principe al gemapt was, was dit niet zo spannend voor de motor (en dus ook niet voor mij).

Daarna bij 3200 toeren de spring pressure van de wastegate opgezocht aangezien ik niet meer zeker wist welke springrate ik meegekregen had van MVP. Ik vermoedde een 0.7 bar veer maar toen Arnout bij 1.0 bar nog steeds geen wastegate zag opengaan begon het allemaal wat lastiger te worden. In overleg met mij en de jongens van DP besloten nog iets verder te zoeken naar de grens van de veerdruk. Twee minuten later stond de turbo 1.5bar te draaien en werd duidelijk dat er iets mis was: of de veer is zwaarder dan 1.5 bar, of de wastegate zit vast, of de solenoid doet heel vreemd. Maar het feit dat de motor bij 3200rpm zonder moeite naar 1.5bar schoot was in ieder geval veelbelovend wat betreft spoolup!

Aangezien ik graag wilde weten of het nu een te strakke veer is of dat de wastegate zelf niet functioneert hebben we een compressor met 2+ bar direct op de wastegate gezet (alle boostcontrol er tussenuit) tijdens een run. Toen bleek de wastegate wel open te gaan. Met een bleeding valve langzaam de druk op de wastegate vermindert en toen bleek er toch een 0.7bar veer in te zitten gelukkig.

Richard aan het werk om de boost control er even tussenuit te halen (kijken of het aan de solenoid lag):

Bij gebrek aan boost control gaan mappen op spring pressure, wat uiteindelijk resulteerde in 409 whp @ 0.75 bar. Engine output is 471bhp / 546Nm.

De volledige output in grafiekvorm:

Omdat we allemaal toch wel enthousiast waren over de prestaties van de motor (en vooral de nokkenassen, deze kende Arnout nog niet) en meer wilden zien hebben we om 00.30u 'snachts besloten toch de solenoid nog een kans te geven. Dus de boostcontrol weer aangesloten en doorgegaan met mappen. Dit keer werkte alles gewoon prima, we vermoedden dan ook dat tijdens het inlopen de wastegate vast is gaan zitten omdat ie nooit gebruikt werd.
Helaas ging na de run op 1.25bar mijn brandstoflampje branden en moesten we voortijdig stoppen (het doel was 1.5bar).

Al met al heeft de motor zo'n 4 uur flink staan werken en er ongeveer 45 liter brandstof doorheen gejaagd! Ik ben echt heel blij dat de motor ook geen problemen vertoond heeft toen het vermogen erop gezet werd. Dat geeft een hoop vertrouwen in het werk wat erin gestoken is (Richard en ik hebben nog nooit eerder zo'n groot project gedaan).

Ondanks dat we niet meteen alles komen mappen ben ik toch al zeer tevreden met het resultaat van de run op 1.25bar: 533whp! Engine output is 613bhp / 730Nm.

Engine HP vs Engine Torque:

Wheel HP vs Axle Torque (run was in 4e versnelling):

Wheel HP vs Boost, hier is goed te zien hoe snel de boost oploopt vanaf 0.5 bar:

Gezien het resultaat en het feit dat de auto bijna de winterstalling in gaat wil ik pas in het voorjaar (april?) de 1.5bar mapping doen. Wel is goed te zien dat de turbo pas na 0.75bar echt in zijn efficientie eiland komt. Dat geeft hoop voor de 0.25bar die er nog bij gaat komen (+50whp zou haalbaar moeten zijn).

Wordt dus nog vervolgd.....